stara i naiwna

Straciłam czujność, jaką obdarowało mnie życie po latach niepowodzeń…

Bo co można myśleć o facecie, który błaga na kolanach abym do niego wróciła…

Który całuje moje stopy i przysięga, że zrobi wszystko, abym była szczęśliwa…

Któremu krzyczę w twarz, że za późno… że nie wrócę, bo z innym planuję spędzić resztę życia…

Który świadomy istnienia tego „drugiego” ma tyle siły, żeby tłumaczyć : kiedy go zostawisz, będzie bolało… ale niedługo… bo zrobię dla ciebie wszystko… zapomnisz …

Pomyślałam…zrozumiał… kocha mnie…

To był bardzo trudny wybór…

Potwierdził, że ludzie nie zmieniają się …a jeśli już – to tylko nieznacznie…

Trudno…stało się…po raz kolejny okazałam się bardzo naiwana.