wspomnienia

Zdarzają się w życiu kobiet tacy faceci,

których nie da się zapomnieć , choćby nie wiem co….

i wspominać ich będziemy…

w samotności, zgorzknieniu, z nutką żalu do świata,że nie dane nam było…

albo z blaskiem w oczach, mimo iż nie dane nam było…

Mój AB… hmmmm…

był chyba jedną (nie jedyną) z najlepszych rzeczy jakie spotkały mnie w życiu.

Wspominam go z blaskiem w oczach…

Wspominam go rano, gdy wstajęi wieczorem, gdy kładę się spać.

Ufałam mu jak nikomu, szłam za nim w dym,

nawet z zamkniętymi oczami…ubóstwiałam go…

Motylki w brzuchu, to mało…

jego obecność powodowała błogi stan „dnia świątecznego”.

Całe dnie, tygodnie, miesiące, kiedy zawsze była niedziela.

Pamiętam, że na jednym ze zdjęć napisałam mu dedykację:

 „Ja przy Tobie mogę konie kraść,

być jak wino, co mu sprzyja czas…

i nie mówmy, że to miłość jest

po co kusić los?

życie jest cudowną chwilą,ze mną bądź…”

Nie wiem, czyje to słowa, ale oddawały w pełni moje uczucie do niego.

On nie wie, że tak go wspominam…

I mam podstawy sądzić, że wiele by dał za to spojrzenie z głębi duszy,

za iskry w moich oczach na jego widok…